İstiğfar Azabı Kaldırır 
“…Onlar istiğfar edip, af dilerken Allah, onlara azâb
edecek değildir. “ (Enfal, 33)

Hata ve günahtan, önce pişmanlık duyulup vazgeçilir ki
buna “tevbe” denir. Bundan sonra “istiğfar” (af ve özür dileme)
ye sıra gelir. İşte bu kademede; suçun itirafı, nefsin acizliği,
yalvarma ve gözyaşı, gelecekte tekrar etmeyeceği
sözünün Allah’a verilmesi gibi hususlar yer alır.
Allah; tevbe ve istiğfardan memnun olur. Çünkü; insanların
hatadan dönüşleri ve günahtan kaçışları, hem kendilerini
hem de cemiyeti sağlıklı kılacaktır. Ahiret hayatında ise, azaptan
kurtulmuş olmaları YARATICI’mızı ayrıca memnun edecektir.
Zira, mrad-ı sübhânî/Allah’ın iradesi kulların saadet ve
selametidir. Rabbimiz; küfür ve isyandan ve bunların sonucu
doğacak azaptan memnun değildir. Allah’ın lüzum görür
yarattığı kullarını cezalandırması; “Âdil-i Mutlak” (şaşmaz adalet
sahibi) sıfatının bir tecellisidir. Yoksa gönül rıxası ile verilmiş
bir ceza değildir. (bkz. Zümer, 7)

İstiğfar yani af ve özür dileme; azabın ilacıdır. Allah Teâlâ;
hata işleyip, daha sonra nefs muhasebesi yaparak bu hatasından
dolayı kendisinin af ve mağfiretine sığınanlara, azabın kaldırılacağı
müjdesini veriyor. Bu ne kadar büyük nimettir, ah bir
yararlanabilsek… Keşke Müslümanlar üzerindeki azabın gerçek
sebepleri üzerinde biraz “imâl-i fikr” (fikir jimnastiği) de bulunsalar.
Hep başkalarını suçlamak yerine biraz da nefislerini
ve kendilerini suçlasalar… “Nerede yanlış yaptık?”, “Hangi hususta
Allah’ı gücendirdik?” gibi sorulara cevap arasalar… Bu
takdirde hem hata ve yanlıştan vazgeçme faziletine, hem de
“Erhamürrâhimîn” (merhametlilerin en merhametlisi) olan
Allah’ın af ve bağışlamasına mazhar olacaklar, üstelik de üzerlerindeki
azaptan kurtulmuş olacaklardır.

Prof. Dr. Osman Öztürk   

22 Temmuz 2009 Burhan Dergisi